Mały człowiek w wielkim świecie książek
Rzadko zdarza mi się sięgać po powieści z gatunku science fiction, a jeśli już po nie sięgam, wolę raczej te poświęcone technologiom komputerowym czy medycznym, niż ekspansji kosmicznej. „Cyberpunk. Odrodzenie” spełnia wszystkie te kryteria, więc nie wahałam się ani chwili z sięgnięciem po tę powieść.
Jakub Ćwiek ostatnio eksperymentuje z gatunkami, czego efektem był m. in. ostatni kryminał. Teraz dostaliśmy jego nową powieść, tym razem jest to thriller obyczajowy.
Po raz kolejny zacznę tekst od stwierdzenia, że Wojciech Chmielarz jest świetnym obserwatorem rzeczywistości i dlatego właśnie bardzo lubię jego prozę. „Wyrwa” i poruszana w niej tematyka to kolejny dowód potwierdzający prawdziwość tej tezy.
Jako miłośniczka powieści sensacyjnych z wątkami politycznymi nie mogłam się nie zachwycić serią o Oxenie. Początkowo miała to być trylogia i teoretycznie czwarty tom, o którym właśnie czytacie, można czytać oddzielnie, raczej nie będę Was do tego namawiać. Ale wszystko po kolei.
Bardzo lubię thrillery, których akcja rozgrywa się w małych miasteczkach, gdzie wszyscy znają wszystkich, a na bieżących wydarzeniach ciążą tajemnice z przeszłości. Takim właśnie thrillerem jest „Mroczne jezioro”, a że brakowało mi ostatnio powieści z tego gatunku, postanowiłam przyjrzeć się bliżej sekretom, które skrywa malowniczo położone nad jeziorem Smithson.
Główną bohaterką powieści jest psychoterapeutka Ina Bertholdy, której klientką jest Marlene Adamski – kobieta, która z nieznanych przyczyn usiłuje popełnić samobójstwo, skacząc z balkonu. Próba jest nieudana, ale od tamtej pory kobieta nie chce powiedzieć ani słowa. Ina niepokoi się o swoją klientką po jej wypisaniu z kliniki, dlatego postanawia odwiedzić ją w domu, by nakłonić ją do kontynuowania terapii. Z pozoru Marlene troskliwie opiekuje się mąż, ale Ina zauważa, że ani na chwilę nie pozwala kobiecie zostać z nią sam na sam, postanawia więc dowiedzieć się, o co tak właściwie chodzi. By uzyskać odpowiedź na to pytanie, będziemy musieli cofnąć się o czternaście miesięcy.
W nowym cyklu, którego głównymi bohaterami są policjant Huldur i psycholog Freyja, autorka rezygnuje z wątków paranormalnych, które były znakiem rozpoznawczym serii poświęconej Thorze. Jest za to dużo mroku, który też jest bardzo charakterystyczny dla jej twórczości. Można odnieść wrażenie, że Yrsa zapuszcza się w coraz głębsze zakamarki ludzkiego umysłu, co jeszcze bardziej potęguje mroczną atmosferę. Ale o tym za chwilę.
