Po książki Wojciecha Chmielarza sięgam już trochę “w ciemno”, bo po przeczytaniu serii o Jakubie Mortce i trzech thrillerów (“Żmijowisko”, “Rana”, “Wyrwa”) wiem, że autor świetnie sobie radzi z tym, co dla mnie w literaturze popularnej najważniejsze – z konstrukcją bohaterów i wykorzystaniem w powieściach trafnych obserwacji społecznych. “Prosta sprawa” to jednak nieco inna powieść, można powiedzieć, że ciut eksperymentalna, ale i tak zaufanie, które ma u mnie Chmielarz sprawiło, że sięgnęłam po nią bez wahania.