Mały człowiek w wielkim świecie książek
Nadszedł czas na drugi akt mojej chronologicznej przygody z twórczością Stephena Kinga. „Miasteczko Salem”, bo o nim mowa, zostało wydane po raz pierwszy w 1975 roku i jest w mojej opinii dość nieoczywistą historią, a przynajmniej ja spodziewałam się po niej czegoś zupełnie innego.
Długo zabierałam się do różnych książek Stephena Kinga, ostatecznie przeczytałam tylko dwie – „Misery” i „Joyland”. Tym razem postanowiłam podejść do tematu metodycznie i postawić na chronologię. Mam w planach przeczytanie wszystkich powieści i opowiadań, które wydał zarówno pod własnym nazwiskiem, jak i pod pseudonimem.
Uwielbiam statyczne historie. Pisząc „statyczne” mam na myśli takie, których akcja dzieje się w większości w jednym miejscu. Lubię historie przegadane, jak „Dwunastu gniewnych ludzi”. Lubię skupić się na postaciach, ich słowach, ich zachowaniach, a umieszczenie akcji w jednym miejscu znacząco mi to ułatwia. Wydaje mi się, że opowiedzenie historii, w której akcja nie goni na łeb na szyję jest ogromną sztuką i niewielu autorów byłoby w stanie jej podołać.